เราต่างหากที่รู้สึก ยามเราพร้อมและมีสมาธิพอ

กิ่งไม้ เติบโตไปตามธรรมชาติทุกเช้าค่ำ
เราต่างหากที่รู้สึก ยามเราพร้อมและมีสมาธิพอ

ผู้รักการถ่ายภาพใหม่ๆหลังจากได้เห็นเส้นสายกิ่งก้านของต้นไม้ อาจรู้สึกแปลกๆ ที่จะพูด คิด หรือมีอารมณ์บางอย่าง รู้สึกถึงอะไรที่ไม่ใช่แค่ต้นไม้

ยิ่งไปพูดหรือถามคนที่ไม่ได้รักการถ่ายภาพหรือศิลปะ คำตอบที่ได้รับบ่อยๆ คือ บ้าไปแล้ว ลำพังเห็นต้นไม้ คิดถึงโน่นนี่ได้ยังไง แรงบันดาลใจหรือ ความรู้สึกที่มี ก็พลันสลายไปทันที กลายเป็นคำถามว่า เราปกติหรือเปล่า

เราเองไม่ได้บ้า คำตอบนั้นก็ไม่ได้ผิด หากมีใครเห็นว่า ต้นไม้นั้น เป็นแค่ต้นไม้ในสวน ที่เขาปลูก มีสายพันธ์ุอะไร ชอบดินอะไร ย่อมไม่ผิด

แต่การที่เราเห็นว่า ต้นไม้นั้น ทำให้ระลึกถึงใครคนหนึ่งที่เราเคยนั่งใต้ร่มไม้ด้วยกัน แล้วรู้สึก อยากจะใช้ชีวิค แก่เฒ่าไปกับพร้อมเขา ก็ไม่ผิดเช่นกัน

การผสานความรู้สึก ความคิด เข้ากับความงามที่พบเห็นคงหนีไม่พ้นเรื่องการใช้อุปกรณ์ที่เรามีในแง่ของการถ่ายภาพ

คำว่า "มุมมอง" ที่เรามักเรียกกัน แม้ฟังง่าย แต่แฝงนัยยะมากมาย ดังตัวอย่างที่พูดมา...เพราะคำว่า "มอง" มันไม่ใช่แค่ "เห็น" เสียแล้ว

รัก-รักษ์
ชุด เมืองกรุงเมืองเทพ ในนิทรรศการ สามกรุง