ภาพที่แยกเก็บไว้.....

ทุกครั้งที่แสดงงานนิทรรศการภาพถ่าย ปัญหาโลกแตกอย่างหนึ่งที่หลายคนต้องเจอคือ การที่เรามีภาพเกินปริมาณที่เหมาะสมจะแสดง ไม่ว่าจะเป็นข้อจำกัดของสถานที่ ตัวภาพเองที่อาจมีความคล้ายคลึง หรือ กลัวว่าจะมากไปดูจนเบื่อไปข้าง ฯลฯ

ช่วงเวลาที่คัดภาพออก ก็จะมีเสียงในหัวว่า "เอาไว้" สลับ "เอาออก" ตลอด ไม่ว่าจะใช้อารมณ์ เหตุผลใดๆ มาตัดสิน สุดท้าย ก็ต้องตัดสินไม่ว่าชอบหรือไม่ก็ตาม

ยิ่งไปถามคนอื่นอาจยิ่งสับสน หลายคน เลยชอบตัดสินใจด้วยตัวเอง หรือ อาจปล่อยหน้าที่เป็นของภัณฑารักษ์ไปเลยก็เป็นได้ 
แต่ไม่ว่าจะทำอย่างไร เป้าหมาย คือ การคัดรูปนั่นเอง....

ที่พูดมาทั้งหมด ไม่มีสูตรสำเร็จตายตัว แต่ส่วนตัว มักชอบวิธีที่ค่อยๆถามตัวเองว่า ภาพใดตรงใจตรงความรู้สึกของเรามากที่สุด 
ทั้งก่อนถ่าย หลังถ่าย และก่อนวันตัดสินใจเลือกภาพ...

ส่วนภาพที่คัดออก อาจไม่ใช่ภาพที่แย่เสมอไป เพราะถ้าแย่ คงไม่ผ่านมาถึงให้รอคัดหรอก.....เลยคิดเข้าข้างตัวเองบ่อยๆว่า.. 
...ขอแยกเก็บไว้อีกที่ต่างหากก่อนน่ะ....

จากภาพส่วนหนึ่งที่แยกเก็บไว้...ก่อนงานนิทรรศการสามกรุง....