แนวคิด ภาพจากงานรากไทย

นึกเรื่องชีวิต หลังเดินในพระราชวังโบราณหล ายชั่วโมง เห็นเงาทอดยาวสะดุดตา หันดูต้นทางเห็นต้นไม้หงิกงอนิดๆ สัมผัสถึงความเชื่อมโยงของช ีวิต 

ตัดสินใจใช้เลนส์ไวด์ทันที บิดกล้อง เปลี่ยนจุดยืน ก้ม เงย ซ้ายขวา จนเส้นทั้งหมดต่อกันคล้ายวั งวน ดุจชีวิตเดินไปตั้งนานก็อยู ่ที่เดิม ไปไหนไม่ได้ซักที ไม่หลุดพ้น แทนหนึ่งภาพชีวิตของอยุธยาท ั้งในอดีต และเราเองในปัจจุบัน....

หลายคนคงอยากพัฒนา “มุมมอง” โดยเข้าใจว่า มันคือ มุมกล้อง แต่หากพูดลึกลงไปอีกหน่อยคื อ มุมกล้องควรตอบโจทย์วิธีการ มองโลกในมุมความคิด อารมณ์ ความรู้สึกของเรา 

และสำคัญยิ่งกว่า คือ ก่อนหน้าที่จะเป็นคำตอบนั้น  น้อยคนนักที่จะพูดถึงว่า 
..หากเรา”มีอะไร”ในตัวเรามาก การ ”ถ่ายทอดอะไร” หรือจะ”ถ่ายอะไร” ย่อมทำได้ง่ายดายขึ้น