บันทึกไว้ในความทรงจำ

ความหลงใหลในการถ่ายภาพ ได้นำพาสิ่งต่างๆผ่านเข้ามาในชีวิตหลายปีที่ผ่านมา ได้รับประสบการณ์ที่สร้างความประทับใจใหม่ๆเสมอ ได้ไปยืนถ่ายภาพในสถานที่ต่างๆที่ชาตินี้ ไม่เคยคิดฝันมาก่อนมากมายหลายครั้ง ได้พบปะอาจารย์ พี่ๆ เพื่อนใหม่ๆ หากไม่ได้จับกล้อง เส้นทางชีวิตคงหมุนพลิกไปอีกทางสุดคาดเดา

พรุ่งนี้ นับเป็นอีกประสบการณ์ของชีวิต ที่จะเดินทางในฐานะได้รับเชิญไปแสดงผลงานภาพถ่าย และไปนำเสนอกับผู้ชมด้วยตัวเอง ถึงประเทศสหรับอเมริกา ณ
SOUTHEAST MUSEUM OF PHOTOGRAPHY , Daytona State College , Floirida .

ได้เข้าร่วมให้คำวิจารณ์ผลงานร่วมกับคณาจารย์ ฯลฯ แถม ยังได้รับโอกาสทำ workshop สอนและคำแนะนำกับนักศึกษาชาวสหรัฐ ฯ ในเรื่องวิธีการสร้างสรรค์ผลงานถึง 1 วันเต็ม

การที่ผลงานได้รับการยอมรับ ย่อมเป็นสิ่งปรารถนาของผู้สร้างสรรค์ผลงานทุกคน ไม่ว่าจะพูดออกมาหรือไม่ก็ตาม เมื่อได้รับการยอมรับในต่างประเทศด้วยใครเล่าจะไม่ภูมิใจ ยิ่งได้นำภาพถ่ายที่กระบี่ ซึ่งเป็นของชาวไทยทุกคนไปเผยแพร่ในต่างชาติได้รับรู้ ได้มีโอกาสให้คำแนะนำกับชาวต่างชาติ ไม่ภูมิใจยิ่งขึ้นก็คงจะแปลกมาก...

แต่สิ่งเหล่านี้ ล้วน” เกิดขึ้นทีหลังความสุขที่ได้ทำในสิ่งที่ตัวเองรัก” แล้วทั้งสิ้น ผมรู้สึกว่า ความสุขที่แท้จริงของผู้ที่รักการถ่ายภาพ
คือ แค่ได้ออกไปสร้างสรรค์ผลงาน"ด้วยตัวเอง" ก็ดีใจ มีความสุขเป็นเบื้องต้นแล้ว

...พอกลับมา เห็นภาพที่"ตัวเอง"ได้ไปถ่ายมา ก็มีความปิติอีกเป็นครั้งที่สอง...

ส่วนที่เหลือ ก็แล้วแต่ "ผู้รับชม" แล้วว่าจะให้มา น้อยก็ได้ มากก็ดี ....จริงไหมครับ ..