เป็นอีกภาพที่ได้จากการถ่าย ที่ท่าปอม คลองสองน้ำ

ต่อจากความเดิม 

เป็นอีกภาพที่ได้จากการถ่าย ที่ท่าปอม คลองสองน้ำในวันนั้น รู้สึกชอบมากเช่นกัน เพราะในตอนแรกที่ยืนถ่ายภาพ เพียงแต่คิดว่า จะถ่ายให้เห็นสายน้ำวิ่งผ่านระหว่างรากไม้เท่านั้น แต่ทันทีที่ยกกล้องขึ้นดู ความรู้สึก ความคิดกลับเปลี่ยนไปสิ้นเชิง อาจเป็นเพราะว่า มีโอกาสเคยร่ำเรียนกับอาจารย์ใหญ่ถึงลักษณะกายภาพของร่างกายคนเรา รากไม้ที่เห็นต่อหน้าจึงกลั บสร้างแรงกระตุ้นเตือนให้ระ ลึกถึงโครงกระดูกช่วงอกที่เป็นส่วนหุ้มปอดของเราทุกคน สายน้ำที่ไหลผ่านสร้างความรู้สึกถึงเลือดและอากาศกำลังหมุนเวียนหนุนสร้างชีวิต 

หลังจากนั้น เลยใช้เวลาทั้งหมด ไปเพียงเพื่อทำอย่างไรให้ถ่ายทอดออกมาให้ได้ความรู้สึก ที่ชัดที่สุดอย่างเดียว ไม่มีความคิดจะเปลี่ยนมุมกล้องเพื่อสร้างมุมคิดที่ต่างจากนี้เลย

ยิ่งกลับมาดูในจอคอมที่ใหญ่  สังเกตได้ถึงส่วนด้านล่างของภาพที่มีลักษณะคล้ายอวัยวะภายในส่วนช่วงท้องของคนเรา ....ยิ่งทำให้รู้สึกว่า ภาพนี้สมบูรณ์ตามความรู้สึก ที่เกิดขึ้นจริงๆ 

จำได้ว่า เคยคุยกับคุณต้อม วทัญญู จินวรรณ ที่ไปด้วยในวันนั้นว่า เวลาเราถ่ายภาพ ความงามและไม่งามของสิ่งต่า งๆที่อยู่ต่อหน้าที่เปลี่ยน แปลงตลอดเวลา สามารถสร้างแรงบันดาลใจให้ก ับเราได้มากก็จริง ถ้าเราผนวกประสบการณ์ชีวิตข องแต่ละคนที่มีความแตกต่างกัน เช่นกรณีนี้ เป็นการนำวิชา Anatomy ที่เคยผ่านเข้ามาในชีวิต มาผสมผสาน ผลที่ได้จึงส่งผลต่อการรับร ู้และการถ่ายทอดได้เพิ่มขึ้ นอย่างคาดไม่ถึง