ก่อนจะเป็น “รุกขะ เทวะ”

ปี 2556 อ.ถาวร โกอุดมวิทย์ และอ.นิติกร กรัยวิเชียร Nitikorn Kraivixien ได้มอบโอกาสร่วมถ่ายภาพในโครงการ “ภาพสวยกวีใส” โดยกระทรวงวัฒนธรรม 
พอไปถึงกระบี่ ได้พบกับ Krabi Photo Relax กลุ่มช่างภาพ ในจ.กระบี่ เพื่อนๆพี่ๆทางใต้ โดยการนำทีมขอ อ.ธีระพล บุญสุข Teerapol Bunsuk ได้มาช่วยและอำนวยความสะดวกมากมาย ผมโชคดีที่มีคุณต้อม ( วทัญญู จินวรรณ ) วทัญญู จินวรรณเป็นผู้แนะนำ พาไปตามสถานที่ถ่ายภาพหลายแห่งด้วยใจเกินร้อย จนมาถึง ท่าปอม คลองสองน้ำ ซึ่งเป็นแหล่งท่องเที่ยวที่มีชื่อเสียงอีกแห่งหนึ่งในจังหวัดกระบี่

ช่วงที่ไป เป็นฤดูฝนพอดี ฝนก็ตกโปรยปรายเป็นระยะๆ เมฆปกคลุมมืดครึ้ม ด้วยสถานการณ์ที่ดูเผินๆอาจไม่เอื้ออำนวยนัก แต่กลับสร้างบรรยากาศ และมิติที่ตรงข้ามกับวันฟ้าใส สะกิดให้ผมได้เริ่มสัมผัสความคิด ความรู้สึก ที่ซ่อนอยู่ภายในจิตใจในอีกรูปแบบ สิ่งที่ปรากฏอยู่ตรงหน้า
ชวนให้ผมนึกถึงมือลึกลับที่กำลังดึงรากไม้ขึ้นมาบนผิวน้ำ รู้สึกถึงใครบางคนกำลังทำลายต้นไม้นั้น แต่คิดในอีกมุมหนึ่ง มือนั้น อาจกำลังพยายามหาทางรักษาชีวิตหมู่ไม้ก็เป็นได้

แม้ใช้เวลาที่ท่าปอมไปหลายชั่วโมง ได้ภาพมาไม่กี่ภาพ แต่แรงบันดาลใจที่เกิดขึ้นในวันนั้น สร้างพลังมหาศาล จุดประกายความคิดในการถ่ายภาพเป็นอย่างมาก ให้เสน่ห์จนต้องตัดสินใจเดินทางกลับมากระบี่ถ่ายภาพด้วยตัวเองอีก โดยมีเพื่อนๆพี่ๆ ใน KPR คอยช่วยเหลือ น้องอาร์ม ( สถิต ขาวผ่อง ) Satit Kaowphong ก็เข้าช่วยอำนวยความสะดวกมากมายหลายครั้ง แถมคุณเด่น( ขันติ อาษา) ขันติ เด่น เข้ามาช่วยเสริมเป็นระยะ ทำให้การทำงานทุกครั้งราบรื่น ย้อนคิดดู ผมกลับไปกระบี่หลายครั้งในแต่ละปี แต่ละครั้งไปราว 5-7 วัน เพื่อถ่ายภาพภายใต้แรงบันดาลใจที่ได้รับในวันนั้นและค่อยๆต่อยอดจนถึงวันนี้ ก็ราว 5 ปี จนได้ผลงานชุด “ รุกขะ เทวะ” ....

หากเรียงลำดับความโชคดีและบังเอิญที่พบพานในเส้นทางการถ่ายภาพของงานแต่ละชุดที่ผ่านมา การได้ภาพผลงานแทนความคิด ความรู้สึก ความงามที่ได้สัมผัส ก็นับเป็นสิ่งที่ดีมากแล้ว แต่การได้พบเหล่าอาจารย์ เพื่อนๆพี่ๆ ได้พูดคุย แลกเปลี่ยนความรู้ ทานอาหารร่วมกัน นับเป็นกำไรและกำไลแห่งชีวิตอย่างแท้จริง